کپسول در پروتز سینه چیست ؟
کپسول در پروتز سینه یکی از عوارض پروتز سینه است که برخی از خانم‌هایی که این عمل زیبایی را انجام داده‌اند، درگیر می‌کند. همانطور که می‌دانید، پروتز یک بافت خارجی محسوب می‌شود که در بدن قرار گرفته است. بدن در برابر هر شی خارجی مانند پروتز سینه نوعی بافت کپسولار تشکیل می‌دهد. ایجاد آن کاملا طبیعی است و مشکلی برای بیمار ایجاد نمی‌کند. در این مقاله توضیحات جامعی در مورد این موضوع ارائه داده‌ایم.
در ادامه درباره کپسول در پروتز سینه خواهید خواند:
کپسول بافتی نرم است. البته در برخی موارد ممکن است کمی سفت باشد. این بافت معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند و حتی به ثابت ماندن و ایجاد جایگاه صحیح برای پروتز سینه کمک خواهد کرد. بنابراین همه خانم‌ها بعد از انجام عمل، کپسول را خواهند داشت. اما در برخی از افراد این بافت به طرز غیر معمولی سفت می‌شود. این وضعیت با نام انقباض کپسول در پروتز سینه ( کپسول کنتراکچر) شناخته می‌شود و باعث جابجایی ایمپلنت یا تحت فشار قرار گرفتن آن می‌شود. درد و تغییر شکل پستان دو عارضه ناشی از انقباض بافت کپسولار هستند.
کپسول در پروتز سینه در اطراف انواع مختلف ایمپلنت‌ها تشکیل می‌شوند. اما احتمال انقباض آن‌ها در ایمپلنت‌های آب نمکی یا سالینی کم‌تر از نمونه‌های سیلیکونی است. این عارضه ممکن است در هر زمانی بعد از پروتز پستان ایجاد شود. اما اکثر آن‌ها تا دو سال بعد از جراحی نمود پیدا می‌کنند. در برخی موارد پارگی یا ترکیدگی پروتز سینه می‌تواند علت اصلی ایجاد کپسول باشد.
علائم و نشانه‌های انقباض کپسول در پروتز سینه چیست؟
در صورتی که کپسول در حالت عادی باشد، مشکلی ایجاد نمی‌کند و بیمار حتی متوجه ایجاد آن نیز نخواهد شد. اما در صورت ایجاد انقباض احتمال بروز علائم زیر وجود دارد. لازم به ذکر است که این نشانه‌ها به صورت ناگهانی شروع نمی‌شوند و رفته رفته بیمار متوجه وجود آن‌ها خواهد شد.
- احساس درد شدید در سینه‌ها.
- جابجایی یا تغییر شکل پستان‌ها.
- سفت شدن بافت سینه.
- ایجاد محدودیت در حرکت بازوها و اندام‌های نزدیک به سینه.
البته در برخی موارد این علائم ناشی از انقباض نیست و احتمال دارد ناشی از مشکلات دیگری چون پارگی پروتز سینه باشد.
احتمال انقباض کپسول در پروتز سینه برای چه افرادی بیشتر است؟
این مشکل تنها برای پنج درصد از افرادی که پروتز سینه انجام داده‌اند، ایجاد می‌شود. به طور کلی نمی‌توان در مورد اینکه چه افرادی در چه زمان‌هایی دچار انقباض کپسول می‌شوند، پیش بینی کرد. حتی علت اصلی این مشکل نیز هنوز به صورت دقیق و علمی مشخص نشده است. اما عفونت‌های ساده، مهم‌ترین دلیلی هستند که از سوی پزشکان برای این عارضه پذیرفته شده‌اند. با توجه به این موضوع، گروه‌هایی که ریسک بیشتری برای ابتلا به انقباض کپسول قرار دارند، به شرح زیر هستند :
- بیمارانی که جراحی انجام داده‌اند و دچار عوارضی چون هماتوم (خونریزی یا آسیب رگ‌های زیر پوست)، سروما (تجمع مایعات زیر پوست) و عفونت‌های باکتریایی شده‌اند.
- افرادی که دچار اختلالات سیستم ایمنی هستند.
- افرادی که به سینه‌هایشان ضربه‌های شدید وارد شده است (مثلا تصادف کرده‌اند).
- افرادی که دچار پارگی پروتز سینه شده باشند.
- افرادی که تحت پرتودرمانی قرار دارند.
روش‌های تشخیص کپسول در پروتز سینه چیست؟
حالت‌های مختلفی برای بافت کپسولی اطراف پروتز سینه در نظر گرفته شده است. هر کدام از این حالت‌ها نشانه‌های منحصر به فردی دارند. این حالت‌ها عبارتند از؛
I : بافت سینه نرم است و حالت کاملا طبیعی دارد. در این حالت نیازی به درمان نیست.
II : بافت سینه کمی سفت شده است اما همچنان فرم طبیعی دارد.
III : بافت سینه کاملا سفت شده است و فرم طبیعی خود را از دست داده است.
IV : در این حالت بیمار احساس دارد می‌کند. بافت سینه سفت شده است و فرم طبیعی خود را به طور کامل از دست داده است.
با توجه به این موارد، پزشک در ابتدا معاینات فیزیکی انجام می‌دهد. تصویربرداری نیز متد دیگری است که برای تشخیص عارضه‌های مختلف پروتز سینه مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله این روش‌ها می‌توان به سونوگرافی سینه و MRI اشاره کرد.
روش‌های درمان انقباض کپسول در پروتز سینه چیست؟
به طور کلی دو دسته روش برای درمان این مشکل استفاده می‌شود؛ روش‌های جراحی و روش‌ها غیر جراحی. دسته دوم متداول‌تر هستند و خود متدهای گوناگونی دارد. در ادامه توضیحاتی در این باره ارائه خواهیم داد. جراحی به سه شکل انجام می‌شود.
کپسولکتومی: در این روش جراحی پزشک کپسول و ایمپلنت قدیمی را بر می‌دارد و نوع جدیدی را با آن جایگزین می‌کند. پروتزهای جدید با لایه ماتریکس پوشیده شده‌اند. این لایه از ماده‌ای شبیه به پوست ساخته شده است که معمولا جنس کلاژن دارد).
کپسولوتومی باز: در این روش درمان انقباض کپسول پزشک تلاش می‌کند برش‌هایی در بافت کپسول ایجاد کند. حتی ممکن است بخشی از بافت آن را بردارد. هدف از انجام این کار ایجاد فضای بیشتر برای جابجا شدن ایمپلنت است تا بتواند دوباره به موقعیت صحیح برسد. در برخی موارد ممکن است نیاز باشد پزشک ایمپلنت را خارج و با نمونه جدید جایگزین کند.
بازسازی اتولوگ: این روش نسبت به دو متد قبلی پیچیده‌تر است. در جراحی اتولوگ، پزشک پروتزهای سینه را خارج می‌کند. سپس سینه بیمار را با استفاده از بافت فلپی که از ناحیه دیگری چون شکم یا باسن برداشته شده است، بازسازی می‌کند. مزیت این روش از بین رفتن خطر ایجاد دوباره انقباض کپسول است. نقطه ضعف آن نیز پیچیدگی فرایند جراحی و طولانی‌تر بودن زمان بهبود آن است و نیاز به جراحی حاذق در زمینه بازسازی سینه است.
روش‌های غیر جراحی کپسول در پروتز سینه
این متدها به اندازه روش‌های جراحی کارساز نیستند. اما می‌توانند برای سطح دو یا سه انقباض کپسول در پروتز سینه کاربردی باشند. این متدها عبارتند از؛
- استفاده از امواج صوتی برای نرم کردن پستان.
- مصرف ویتامین E به صورت خوراکی.
- استفاده از لکوترین‌های ضد التهاب مانند زافیرلوکاست یا مونته‌لوکاست.
- انتخاب روش درمانی مناسب به تشخیص پزشک و ترجیح بیمار بستگی دارد.
جراح پستان اصفهان دکتر رسول فاتحی فرد
بورد تخصصی جراحی، فلوشیپ جراحی پستان
سایت عربی: www.drfatehifard.com
کانال آپارات: Aparat.com/drfatehifard
صفحه اینستاگرام: dr.rasoul.fatehifard
کانال یوتیوب: drrasoulfatehifard6508