انواع تکنیک های لیفت سینه در جراحی لیفت سینه
الگوهای برش و روش های مختلفی وجود دارد که بسته به شرایط هر بیمار و میزان افتادگی سینه در بیمار انتخاب می شود. برخی از این تکنیک ها مدت ها مورد استفاده قرار میگرفته اند. این در حالیست که برخی دیگر کاملاً جدید هستند. اگر قصد انجام جراحی لیفت سینه دارید ، کسب اطلاعات در خصوص هر یک از تکنیک های جراحی می تواند به شما دید واقع بینانه تری نسبت به نتیجه مورد انتظار از عمل ماستوپکسی دهد.
روش برش لنگر (Anchor Lift) در این روش، جراح با استفاده از ایجاد شکافی در اطراف آرئول ( هاله سینه ) و امتداد آن به خط به سمت زیر سینه اقدام به انجام لیفت سینه می کند. این روش بیشترین اسکار یا زخم جراحی را ایجاد می کند و برای افرادی مناسب است که افتادگی شدید پستان دارند. روش آنکور یا لنگر قدیمی ترین تکنیک مورد استفاده برای ماستوپکسی است که برای موارد جراحی همزمان کاهش سایز سینه و لیفت سینه بهترین تکنیک است.
به طور کلی برش های عمودی مانند برش آنکور در جراحی زیبایی سینه برای افرادی که نیاز کمتری به حذف بافت و پوست های اضافه پستان دارند مناسب ترند و اسکار کمتری از خود به جای می گذارند. روش برش آبنبات چوبی (Lollipop Lift) در تکنیک لیفت لالیپاپ ، جراح یک برش در اطراف هاله پستان یا آرئول ایجاد می کند و آن را به صورت عمودی در امتداد زیر سینه ادامه می دهد.
این روش برای زنانی مناسب است که با درجه متوسط پتوز مواجه هستند و قصد انجام جراحی های کمتر تهاجمی یا قرار دادن پروتز سینه برای لیفت سینه های خود را ندارند. روش برش دونات (Donut Lift) در تکنیک لیفت دونات ، جراح صرفاً یک برش در اطراف آرئول ایجاد می کند. این روش به اصطلاح علمی پری-آرئولار یا تکنکیک بنلی (Benelli) نیز معروف است. تکنیک لیفت پری-آرئولار برای افرادی مناسب است که افتادگی سینه خفیف تا متوسطی دارند . هرچند اگر این تکنیک توسط یک جراح متبحر انجام شود می تواند برای زنانی که افتادگی سینه شدیدتری دارند نیز نتایج مطلوبی به همراه داشته باشد.
در برش دونات هم به دلیل اینکه اسکار در محل رنگی آرئول ایجاد می شود ، جای کمتری از خود باقی می گذارد. روش برش هلالی (Crescent Lift) اگر چه این تکنیک در مقایسه با روش های دیگر برش لیفت سینه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد اما برای افرادی که افتادگی سینه ی بسیار خفیفی دارند در کنار قراردادن پروتز سینه می تواند نتایج مطلوبی به همراه داشته باشد. در این روش جراح تنها با استفاده از یک برش هلالی در بالای آرئول سینه اقدام به لیفت سینه می کند.
مزیت برش هلالی لیفت سینه در این است که در مقایسه با سایر روش ها اسکار بسیار کوچکتری ایجاد می کند. برش هلالی لیفت سینه می تواند برای اصلاح عدم تقارن نوک سینه ها نیز مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این تکنیک در 98 درصد موارد بسیار رضایت بخش است و شکل ظاهری مطلوبی به سینه ها می دهد. انواع روش های ماستوپکسی ماستوپکسی یا بالا کشیدن سینه (پستان) افتادگی پستان و نوک پستان یکی از عارضه های شایع پستانی در زنان است که به دلایل مختلف از جمله افزایش سن ایجاد می شود.
ماستوپکسی یا جراحی لیفت سینه نوعاً یک عمل زیبایی سینه است که ممکن است یا به تنهایی و یا در کنار عمل های ماموپلاستی افزایشی یا کاهشی انجام شود. در واقع ماستوپکسی به منظور رفع پتوز یا افتادگی سینه انجام می شود. در این عمل ، جراح با استفاده از تکنیک های مختلف که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت به سینه ها فرمی منسجم تر می دهد و آن را به سمت بالا می کشد تا شکلی گردتر و زیباتر به خود بگیرند. در طول این عمل ، پوست های اضافی دور سینه کشیده شده و حذف می شوند. علاوه بر این، گاهی آرئول یا هاله اطراف نوک سینه نیز کوچک تر می شود تا سینه ها شکل ظاهری بهتری به خود بگیرند.
ماستوپکسی (بالا کشیدن پستان) می تواند به تنهایی انجام شود ولی در مواردی که اندازه پستان(سینه) بیمار کوچک است و بیمار تمایل به بزرگتر کردن سینه خود دارد به همراه ماستوپکسی ماموپلاستی افزایشی نیز انجام می شود یعنی پروتز سینه برای فرد گذاشته می شود تا سینه ها بزرگتر شوند. در مواردی خانم ها به همراه افتادگی پستان و نوک پستان، دارای بزرگی سینه می باشند. در این شرایط علاوه بر انجام ماستوپکسی و اصلاح پتوز reduction mamoplasty کوچک کردن پستان با عمل ماموپلاستی نیز انجام می شود یعنی بخش اضافه پستان برداشته می شود.
در مواردی هم کمپلکس نیپل-آرئول یا هاله ی نوک پستان حالت دفورمه داشته و بزرگ است. در این موارد علاوه بر انجام ماستوپکسی، کمپلکس نیپل-آرئول نیز اصلاح می شود. قطر طبیعی این کمپلکس باید بین ۴ تا ۵ سانتی متر باشد.