احتمال بزرگ شدن فیبروآدنوم در حاملگی
بزرگ شدن فیبروآدنوم | از دید بسیاری از افراد، ایجاد توده ها و زائده های جدید در بافت پستان به معنای بروز سرطان سینه در بانوان است. اما لازم است بدانید که هر نوع توده در بافت پستان بدخیم نیست. برای مثال، فیبروآدنوم در حاملگی یا غیر از آن، یکی از رایج ترین نوع توده های غیر سرطانی است که در بافت سینه بسیاری از افراد تشکیل می شود. ساختار فیبروآدنوم به صورت لاستیکی و سفت بوده و ابعاد آن به شکل بیضی است. به همین دلیل معمولا در بسیاری از موارد، تشخیص آن در کنار بافت های دیگر سینه دشوار خواهد بود.
تشخیص نوع توده های پستانی از طریق روش های تشخیصی دقیق مانند ماموگرافی و سونوگرافی انجام می گیرد. با این حال، یک پزشک با تجربه با انجام معاینات فیزیکی دقیق می تواند تا حد زیادی احتمال وجود هر نوع از توده ها را تشخیص دهد.
تغییرات هورمونی از جمله عواملی به حساب می آید که می تواند بر ساختار توده های سینه تاثیر گذار باشد. از این رو، معمولا در روزهای قبل از قاعدگی، فیبروآدنوم می تواند نسبت به لمس حساس شده و حتی ناراحت کننده باشد. این در حالی است که این توده های خوش خیم در روزهای عادی ممکن است هیچ گونه دردی برای فرد نداشته باشد.
مطالب پیشنهادی جراح پستان اصفهان دکتر رسول فاتحی فرد :
- ماستیت گرانولوماتوز ضایعه التهابی پستان
- منارک زودرس و خطر ابتلا به سرطان پستان
- نحوه مکانیسم کربوکسی تراپی جهت رفع اسکار جراحی
- تفاوت های ماموگرافی و سونوگرافی
- پروتز پستان اصفهان
- عارضه کیست پستان چه نشانه هایی دارد ؟
- دکتر رسول فاتحی فرد جراح پستان اصفهان
آیا بروز فیبروآدنوم در حاملگی شایع است؟
بزرگ شدن فیبروآدنوم | تشکیل توده های سینه در هر دوره ای از زندگی بانوان امکان پذیر است. زیرا تشکیل این توده ها عمدتا به تغییرات هورمونی مختلف از زمان دوران بلوغ به بعد مرتبط می شوند. این تغییرات هورمونی ممکن است در اثر بارداری و یا مصرف قرص های ضد بارداری ایجاد گردند. در هر حال، رایج ترین نوع توده های سینه که ممکن است فرد با آن ها مواجه شود عبارتند از:
- کیست سینه که شامل کیسه های پر از مایع است
- گالاکتوسل که به کیسه های پر از شیر گفته می شود
- فیبروآدنوم که در لوبول های سینه یا همان غدد شیری ایجاد می شوند
این توده ها از جمله فیبروآدنوم در حاملگی از توده های خوش خیم سینه به حساب می آیند. البته در صورتی که افراد از قبل از دوران بارداری به فیبروآدنوم دچار شده باشند، معمولا با بزرگتر شدن فیبروآدنوم در حاملگی مواجه خواهند شد.
تشخیص نوع توده های تشکیل شده، بررسی بدخیم یا خوش خیم بودن آن ها و انتخاب بهترین روش درمان برای رفع توده های یاد شده به عهده یک پزشک متخصص و مجرب است. در بسیاری از موارد بهتر است توده های ایجاد شده از جمله فیبروآدنوم در حاملگی به حال خود رها شوند. البته تصمیم گیری در این باره به وضعیت بیمار و تشخیص پزشک فلوشیپ پستان بستگی خواهد داشت. تغییرات سینه در دوران بارداری بسیار شایع است و باید با دقت بررسی شود که این موارد طبیعی است یا نیاز به درمان دارد.
آیا در صورت بدخیم شدن فیبروآدنوم در حاملگی باید درمان سرطان سینه انجام شود؟
سوال درست این است که در صورت تشخیص سرطان در دوران بارداری باید درمان شروع شود؟ زیرا توده های فیبروآدنوم معمولا بدخیم نمی شوند، با اینکه بروز سرطان سینه در دوره بارداری امر بسیار نادر محسوب می شود، با این حال، احتمال وقوع آن صفر نیست. از این رو، لازم است افراد با ایجاد یک زایده یا توده در سینه، تحت نظر یک پزشک متخصص معتبر و ماهر قرار گیرند تا معاینات فیزیکی و تشخیص های دقیق تر را انجام دهد.
در واقع، پزشک متخصص به کمک روش های تشخیصی از جمله سونوگرافی، ماموگرافی و در برخی مواقع بیوپسی پستان نوع توده تشخیص داده شده را تعیین می کند. البته انتخاب بهترین روش تشخیص نوع توده در دوران بارداری به عهده پزشک متخصص است. زیرا در بسیاری از موارد بانوان باردار تا پایان سه ماهه اول بارداری، باید از انجام تصویربرداری هایی مانند ماموگرافی دوری کنند.
بدخیمی فیبروآدنوم
در صورتی که فیبروآدنوم در حاملگی به وضعیت بدخیمی برسد، پزشک جراح با بررسی وضعیت بیمار بهترین روش درمانی را برای او انتخاب می کند. از دید بسیاری از پزشکان متخصص ، شروع درمان سرطان سینه در مادران باردار به رشد و سلامت جنین آسیبی وارد نمی کند. با این حال، مصرف برخی داروها ممکن است بارداری را به خطر بیندازند.
روش های درمانی دیگر سرطان سینه از جمله پرتو درمانی در سه ماهه اول بارداری و همچنین از هفته ۳۵ بارداری به بعد توصیه نمی شود. در چنین شرایطی، معمولا پزشک متخصص انجام جراحی سینه را توصیه می کند. البته با این شرط که سلامت نوزاد به خطر نیفتد.
ممکن است درمان سرطان سینه در دوران بارداری هولناک به نظر برسد. با این حال، مراجعه به یک پزشک متخصص مجرب و معتبر باعث می شود تا بیمار طی یک برنامه درمانی مناسب، تحت درمان قرار گرفته و با کمترین آسیب سلامت خود را به دست آورد.