چالش‌های ازدواج زنان مبتلا به سرطان سینه
ازدواج زنان مبتلا به سرطان سینه | فردی که ازدواج نکرده باشد، هم‌خانه نداشته باشد و یا در رابطه‌ی عاطفی نباشد در حقیقت مجرد نامیده می‌شود. این امر به هویت یا گرایش جنسی او ارتباطی ندارد بلکه به شرایط رابطه او بستگی دارد.
افراد مجرد که درگیر بیماری سرطان می‌شوند نگرانی‌های فیزیکی، روحی، روانی و مالی مشابه افراد متاهل، یا کسانی که شریک عاطفی دارند و در رابطه هستند را دارند. اما برای افراد مجرد، این مسائل می‌تواند نگران کننده‌تر باشد و درمان را از برخی جهات سخت‌تر کند. در این مقاله به طور مفصل چالش‌هایی که افراد مجرد مبتلا به سرطان سینه با آن مواجه هستند را بررسی می‌کنیم. با ما همراه باشید.
مطالب خواندنی و آموزنده دکتر رسول فاتحی فرد جراح پستان اصفهان :
- سرطان پستان متاستاتیک چیست؟
- پروتز پستان اصفهان
- تشخیص و درمان سرطان پستان متاستاتیک
- جراحی انکوپلاستی و بروز سرطان سینه
- متخصص جراح پستان اصفهان دکتر رسول فاتحی فرد
- خطر سرطان پستان در زنان زیر 40 سال
چالش‌های مهم زنان مجردی که سرطان سینه دارند :
ازدواج زنان مبتلا به سرطان سینه | افراد مجرد مبتلا به سرطان نیازهایی دارند که دیگران ممکن است نداشته باشند. چرا که:
- ممکن است تنها زندگی کنند، پدر/ مادر مجرد باشند و کمتر از طرف خانواده حمایت شوند.
- ممکن است به دور از دوستان و خانواده خود زندگی کنند.
- ممکن است بخواهند وارد رابطه شوند و قرارهای عاشقانه بگذارند اما نگرانی‌هایی نیز داشته باشند. به طور مثال این افراد ممکن است نگران واکنش شریک عاطفی آینده خود نسبت به بیماری سرطان، برداشته شدن یکی از اعضای بدنشان و یا مشکلات ناباروری احتمالی خود باشند.
- ممکن است برای درمان خود با مشکلات بیشتری درگیر باشند، مانند مرخصی گرفتن از محل کار، تنظیم وقت برای ملاقات با پزشک، نگهداری از فرزند و یا کمک برای انجام کارهای منزل معمولا فقط یک منبع درآمد دارند.
- ممکن است به تازگی و قبل از تشخیص بیماری سرطان، از یک رابطه عاطفی خارج شده باشند .
کارشناسان روابط عاطفی می‌گویند افرادی که از بیماری سرطان جان سالم به در برده‌اند نسبت به افراد دیگر نباید در وارد شدن به یک رابطه عاطفی مشکل بیشتری داشته باشند. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد که بازماندگانی که در دوران کودکی یا نوجوانی خود به سرطان مبتلا بوده‌اند، اگر در طول بیماری و درمان خود فعالیت‌های اجتماعی محدودی داشته باشند، ممکن است در یافتن شریک احساسی و قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی احساس اضطراب کنند.
برای افراد نجات یافته از سرطان که در دوران جوانی خود سرطان داشته‌اند یا اینکه اکنون درگیر این بیماری هستند، تجربه‌ی شخصی یا خانوادگی آنها در خصوص سرطان، می‌تواند بر واکنش شریک عاطفی‌شان پس از اطلاع از اینکه آنها بیماری سرطان را پشت سر گذاشته‌اند، تاثیر بگذارد. برای مثال، واکنش یک بیوه یا یک فرد مطلقه که پارتنر سابق او سرطان داشته ممکن است با کسی که تجربه مشابهی نداشته است متفاوت باشد.
نگرانی‌های رایج در زنان مبتلا به سرطان در خصوص قرارهای عاشقانه
مطالعات نشان می‌دهد که زنان مجردی که بیماری سرطان را پشت سر گذاشته‌اند بیشترین نگرانی را در خصوص این موضوعات دارند:
- مطلع کردن پارتنر احتمالی در مورد سابقه بیماری سرطان خود و اینکه چگونه و چه وقت به او بگویند.
- به دلیل تغییراتی که در ظاهر آنها ایجاد شده است نسبت به بدن خود تصویر خوبی ندارند و یا اینکه احساس عدم جذابیت دارند، مثلا به دلیل مانند تغییر وزن، ریزش مو، از دست دادن سینه یا سایر اعضای بدن.
- مشکلات جسمی مانند خستگی، درد یا بیماری‌های عصبی، یا مشکلاتی که ممکن است بر عملکرد جنسی، عملکرد روده و مثانه و یا نحوه راه رفتن یا صحبت کردن آنها تأثیر بگذارد.
- آیا می‌توانند در آینده بچه دار شوند (توانایی باروری) و سلامت کودکی که در آینده خواهند داشت
- باور اینکه بسیاری از افراد تمایل ندارند با آنها وارد رابطه شوند.
- ترس از شروع یک رابطه، زیرا می‌ترسند سرطان آنها بازگردد.
- احساس ناراحتی در هنگامی که می‌خواهند لباس خود را دربیاورند، دادن اجازه برای لمس زخم به جا مانده از بیماری و یا داشتن رابطه جنسی
- احساس نیاز به پیش بردن سریع رابطه، زیرا نمی‌خواهند وقت خود را تلف کنند.
- برای کاهش ریزش مو در شیمی درمانی راهکارهای بسیاری وجود دارد از جمله استفاده از کلاه های خنک کننده !!
چه زمانی برای شروع قرارهای عاشقانه مناسب است؟
تصمیم گیری برای شروع قرارهای عاشقانه یا رابطه پس از تشخیص سرطان امری اختیاری است. افراد مجردی که سرطان دارند می‌بایست به تنهایی در این مورد تصمیم بگیرند. برخی بر این باورند که شروع یک رابطه‌ی عاطفی به آنها این احساس را خواهد داد که یک فرد معمولی هستند و ذهنشان را از سرطان و مسائل مربوط به سرطان آنها دور نگه می‌دارد.
مطالعات نشان می‌دهد که برخی افراد یافتن شریک عاطفی یا قرار گذاشتن را در دوران درمان سرطان خود امری چالش برانگیز و دشوار می‌دانند. اگر فرد در دوران نقاهت عمل جراحی باشد، تحت درمان منظم باشد، و یا در یک دوره‌ای از چرخه‌ی درمان باشند، یا با عوارض جانبی داروها دست و پنجه نرم کند، اینکه در مقابل یک فرد دیگر و در قرارها «خودش باشد» برای او دشوار است. ظاهر شما ممکن است تغییر کرده باشد یا سطح انرژی شما کاهش یافته باشد.
علاوه بر این در مقابل مسئولیت‌های خانه و اعضای خانواده شما ممکن است قرار ملاقات‌های اضافی دیگری داشته باشید که وقت شما را هدر بدهند. با توجه به این دلایل، افراد مبتلا به سرطان عموما تا اتمام دوره‌ی درمان خود و یا تا زمانی که شانس بهبودی را داشته باشند برای شروع مجدد رابطه‌ی عاطفی منتظر می‌مانند.
چه زمانی برای صحبت از سرطان مناسب است؟
اگر پس از تشخیص سرطان خود قصد شروع یک رابطه‌ی عاطفی یا قرار گذاشتن با فردی را دارید می‌بایست درمورد زمان مطلع کردن پارتنر احتمالی خود از پیش فکر کنید. برخی افراد ممکن است بخواهند از قبل این قضیه را مطرح کنند یا حتی اگر از برنامه های دوستیابی استفاده می‌کنند، این موضوع را در پروفایل خود ذکر کنند. اما برخی ترجیح می‌دهند درباره‌ی این موضوع رو در رو صحبت کنند. از طرفی برخی افراد ترجیح می‌دهند تا مدتی پس از رابطه یا تا جدی شدن آن در این باره صحبت نکنند.
اگرچه صحبت کردن در خصوص سرطان کار راحتی نیست، اما قبل از هرگونه تعهد جدی در رابطه بهتر است با پارتنر خود درباره‌ی اینکه مبتلا به سرطان هستید، صحبت کنید.
چگونه موضوع سرطان را مطرح کنیم؟
ازدواج زنان مبتلا به سرطان سینه | سعی کنید هنگامی که خودتان و پارتنرتان در آرامش و صمیمیت هستید در مورد سرطان صحبت کنید. به پارتنر خود بگویید مسئله‌ی مهمی وجود دارد که می‌خواهید در مورد آن حرف بزنید. سپس از او سوالی بپرسید که پاسخ آن جای بحث داشته باشد. با این روش این فرصت را به آنها می‌دهید که اطلاعات جدید را دریافت کند و نسبت به آنها واکنش نشان دهد. این مورد به شما کمک می‌کند تا واکنش آنها نسبت به خبرها را بسنجید.
ممکن است بخواهید صحبت خود را این گونه آغاز کنید: “من واقعا روند رابطه مان را دوست دارم، اما باید بدانی که من سرطان دارم (یا داشتم). به نظرت این مسئله چه تاثیری بر رابطه ما می گذارد؟”
و یا می‌توانید احساس خود را اینگونه بیان کنید: “من سرطان دارم ( یا داشته ام)، و به این دلیل که نگران واکنش تو نسبت به این قضیه بودم تا الان نخواسته بودم این موضوع را مطرح کنم. حتی فکر کردن به نحوه واکنش تو مرا می‌ترساند اما الان نیاز دارم که تو این موضوع را بدانی. در این مورد چه نظری داری و چگونه فکر می‌کنی؟
ممکن است بخواهید تمرین کنید که چگونه به کسی که با او قرار عاشقانه می‌گذارید در مورد پیشینه‌ی سرطان خود بگویید؛ چه پیامی می‌خواهید به او برسانید؟ راه‌های مختلفی را برای بیان آن امتحان کنید و از یک دوست بخواهید تا نظر خود را در مورد آن بگوید. آیا روش مناسب را پیدا کردید؟ از دوست خود بخواهید که نقش پارتنر جدید را بر عهده بگیرد و پاسخ‌های مختفی به سوالتان بدهد.
چه اطلاعاتی در مورد سرطان به طرف مقابل بدهیم؟
اگر قسمتی از بدن شما برداشته شده است، یا اگر استومی، زخم‌های بزرگ یا مشکل جنسی دارید، ممکن است نگران این باشید که تا چه مقدار به پارتنر جدید خود اطلاعات بدهید. شاید بخواهید یک دفعه همه چیز را درمورد سرطان خود بگویید یا رفته‌رفته در طی قرارهای متعدد مسئله را بیان کنید. هیچ قانون مشخصی برای انتخاب بین این موضوع وجود ندارد اما توجه کنید گفتن حقیقت و اعتماد داشتن بسیار مهم است.
احتمال طرد شدن از جانب طرف مقابل
ازدواج زنان مبتلا به سرطان سینه | احتمال دارد فردی که شما تمایل دارید با او رابطه داشته باشید، تمایلی به قرار گذاشتن با کسی که قبلا سرطان داشته است، نداشته باشد. یا ممکن است هضم این ماجرا برای آنها بسیار سخت باشد. به خاطر داشته باشید که حتی افراد عادی نیز به دلایل مختلفی چون : ظاهر، شخصیت، باورها و مسائل شخصی ممکن است طرد شوند.
همچنین به یاد داشته باشید که مجرد بودن دلیل بر تنها بودن یا غیردوست‌داشتنی بودن نیست. گروه‌های حمایتی بسیاری هم به صورت حضوری هم به صورت مجازی وجود دارد که مختص افراد مجرد است. ارتباط برقرار کردن، یادگیری و به اشتراک گذاشتن داستان خود با افرادی که در موقعیت‌های مشابه هستند می‌تواند بسیار مفید باشد. هنگامی که شخصی به حرف‌هایتان گوش دهد و شما را درک کند، اعتماد به نفس شما بالا می‌رود و احساس حمایت پیدا می‌کنید. مقداری اعتماد به نفس به شما کمک می‌کند که برای قرار ملاقات آماده باشید، بتوانید احتمال طرد شدن را مدیریت کنید و بدانید که می‌توانید ادامه دهید.
بهبود زندگی اجتماعی با گسترش ارتباطات
ازدواج زنان مبتلا به سرطان سینه | سعی کنید روی زندگی اجتماعی خود سرمایه‌گذاری نمایید. افراد مجرد می‌توانند با برقراری ارتباط مجدد با دوستان قدیمی و و گسترش ارتباط با با دوستان نزدیک، دوستان معمولی و خانواده از احساس تنهایی جلوگیری کنند. به دوستان خود زنگ بزنید، برای دیدن آنها برنامه‌ریزی نمایید و با یکدیگر فعالیت های مشترک انجام دهید. در سرگرمی‌ها، گروه‌های مورد علاقه خاص یا کلاس‌هایی شرکت کنید که حلقه اجتماعی شما را گسترش دهد.
گروه‌های حمایتی نیز می‌توانند کمک کننده باشند. گروه های داوطلب و حمایتی بسیاری وجود دارند که مختص افرادی که با سرطان مواجه شده اند، می‌باشند. علاوه بر این می‌توانید گروه درمانی یا مشاوره‌ی فردی را نیز امتحان کنید. وقتی بازخورد عینی در مورد نقاط قوت خود از دیگران دریافت می‌کنید، می‌توانید دید مثبت‌تری نسبت به خود داشته باشید.
لیستی از ویژگی‌های مثبت خود به عنوان یک پارتنر تهیه کنید. از کدام ویژگی‌های خودتان خوشتان می‌آید؟ استعدادها و مهارت‌هایتان کدامند؟ در یک رابطه چه چیزی می‌توانید به شریک احساسی خود ارائه دهید؟ چه ویژگی‌هایی شما را به یک شریک جنسی خوب تبدیل می‌کند؟
هر وقت احساس کردید که از سرطان به عنوان بهانه‌ای برای ملاقات نکردن افراد جدید یا قرارهای عاشقانه استفاده می‌کنید، این موارد را به خود یادآوری کنید.